Cor & Co krijgen de zak

Tijdens het broedseizoen (april/juni) doen wij Kruiszwinbikkels normaal een tandje te terug. Uitgezonderd dit seizoen, want boswachter Chris kon ons goed gebruiken in de eendenkooi van ’t Zand. Hier kwam vorige week een eind aan. De klussen op de kooi waren klaar, het natuurgebied Kruiszwin is weer aan de beurt.

Het gaf gelijk onrust op onze groepsapp: Opperbikkel Pim liet weten welke klussen gedaan konden worden, waarop Ap reageerde ‘Koffie om 8.30 en om 9.00 uur beginnen?’ Zo waren we dit gewend bij de eendenkooi, waar een geweldige kantine met lange gezellige pauzetijden. Het werk op de kooi beviel ons prima. Heerlijk beschut tussen de bomen konden we ons uitleven. Nadat de plas en 4 pijpen voorzien waren van nieuwe beschoeiingen, deden wij het afwerk (gaas over de pijp, rietmatten repareren, etc).

Die mooie klussen bij de eendenkooi in ’t Zand zijn voorlopige gedaan. De eenden moeten weer terugkeren en dat kan alleen als er rust heerst op de kooi. ‘We gaan diverse rietkragen verwijderen en ook distels uittrekken’ was de opdracht bij het natuurgebied Kruiszwin en de koffie doen we weer ter plekke op het land.

De klus ‘distelstrekken’, daar ging ik voor, samen met Co en een lege kuubzak konden we aan de slag. Het hoe en waarom van distelstrekken ken ik, maar voor Co nog een mysterie. Ik leg hem uit dat dit eigenlijk doen in opdracht van de bollenboeren. Die hebben een gruwelijk hekel aan die krengen. ‘De distel-verordering’ verplicht het Landschap om ze uit het natuurgebied te verwijderen. Het beste is om ze met wortel en al eruit te trekken, waarna ze in de zak belanden. 

Pim had z’n huiswerk goed gedaan en vertelt ons de hotspots. ‘Achter dat hekje, bij het bankje en op plekken waar we vorig jaar waren’. De kuubzak weten we makkelijk te vullen. ‘Het is zo tien uur, koffietijd Co, we zoeken de anderen op’. Met dubbele handschoenen, lange mouwen en broek met laarzen is het flink zweten. Gelukkig heb ik mijn afritsbroek aan en m’n sandalen mee.

Deze eerste vrijdag in Kruiszwin zijn we met een kleine bezetting. De overige 4 bikkels zijn met Chris op een landje vlakbij de Poldertuin aan het maaien. Voor de pauze is het mijn beurt voor de catering ‘koffie-appeltaart-slagroom’. De teleurstelling bij de bikkels is groot als ik slechts met gevulde koeken aan kom. Mijn smoes dat de oven stuk was en bij de winkel de appeltaarten uitverkocht waren, wordt niet geloofd.

Na de koffiepauze laten we de zak uitpuilen van distels. Met moeite slepen we dit loodzware ding naar het hoofdpad en treffen bij het hek de rest van de bikkels. Pim is benieuwd naar onze buit en vraagt naar onze zak. Arbo-technisch veel te zwaar voor ons om naar het hek te slepen. Volgende week nieuwe ronde: distels trekken in een nieuwe zak?  

Op vrijdag 5 september gingen we op herhaling. Merijn schrijft: ‘Ja hoor distels en bramen trekken. Ik kan u zeggen dat dit niet leuk is om elke week te doen. Maar ja een goede bikkel weigert geen opdrachten, dus maar weer op de knieen en aan het werk’.

Merijn: ‘De koffie met gebak werd vandaag geserveerd door Bikkel Ab, het was weer over heerlijk. Wij zaten weer heerlijk op ons overloop bruggetje en we hadden daar nog wel uren kunnen zitten, ware het niet dat onze hoofdbikkel ons weer aan het werk stuurde…’