[update 2] Soms zit het mee, soms niet

Maar voor me dat overkwam, had ik eerst nog een relaxte zondag. Met een echtpaar die in een de Waard Albatros zat, heb ik ’s morgens leuk gepraat en daarna heb ik op m’n dooie akkertje de prachtige camping van Ervy-le-Chatel verlaten. Het werd een rit van 100 km. naar Vezelay. Een stadje dat je niet mag missen volgens het routeboekje. ’s Avonds rij ik zonder bagage het stadje in met de stijle weggetjes. Eigenlijk op zoek naar een eettentje. In een winkeltje scoor ik een koud blikje bier en besluit toch de Hak linzen/bonen te gaan opsmikkelen (want eten in een restaurant in je eentje is eigelijk geen bal aan). Onderweg in Auxerre kreeg ik nog een halve liter bier te verwerken. Ik stopte bij het Velodrome, want daar was een feestje van wielrenners. Wellicht willen ze een roeifiets zien? Die kreeg natuurlijk alle aandacht en als dank mocht ik mee-bieren.

Er daar komen ze dan: de horrorverhalen! In de afdaling van Vezelay naar Saint-Pere, lekke band 1 en snel hierna nr.2 (plakkertje liet los). Twintig km. verder band 3. Oorzaak lag bij het slecht velglint, dus met tape aan de gang. Dat hielp niet echt, want snel volgde bandje 4 en 5. Gelukkig had ik 2 reservebanden en met deze gelukkig geen last meer gehad.

Om 18 uur bereik ik aardig uitgeput Nevers. Bij de receptie tref ik Joris uit Knokke weer. De dag ervoor had ik hem ontmoet op de camping van Vezelay. We eten samen bij de tent ons potje en praten gezellig. Zo kom ik ook nog eens op de foto (met het plakken van de bandjes).

Mooi op schema, trek ik maandag verder naar het zuiden. Het routeboekje is uit, dus nu via de kaart richting het hutje van Reinier Bloem. De temperatuur is inmiddels tropisch, dus flink smeren.