Rare snuiters, ik kom ze regelmatig tegen. Wil je ze spotten? Een plek waar ze regelmatig gezien worden is De Michaëlshof. Deze week zet ik er eentje in het zonnetje: Malchior Kappelhof, hij was eventjes de ‘vreemde’ kostganger bij ons.
Malchior woont met zijn Mharoeska net over de grens bij Coevorden en was jaren terug als eens op bezoek bij de Michaëlshof. Nu had de 62-jarige levensgenieter wat meer tijd en bleef twee nachtjes logeren op het natuur paradijsje op Wieringen. Met de woensdag-tuindag ontmoette ik hem. Hij stelt zich met een ontwapende lach voor. Hij had deze plek in een droom gezien. Vertelde het verhaal aan zijn zus Margreet die in Barsingerhorn woont en het herkende als de Michaëlshof. Ik zie dat Malchior z’n intrek heeft genomen in m’n De Waard Albatros tent. Met een gekke bek zeg ik: ‘
Je hebt m’n tent gekraakt, waar moet ik vannacht nu slapen?’ We raken snel in een leuk gesprek en ik vertel hoe het bij de Michaëlshof momenteel werkt en geef hem een rondleiding.
Deze woensdag is het een klein tuinploegje: alleen Michaël, Rene, Yoka, Hans en ik gaan aan de slag. We kunnen de hulp van Malchior dus wel gebruiken, die direct het door gras en brandnetels overwoekerend frambozenpaadje te grazen neemt. Met blote handen trekt hij de brandnetels uit de struiken, een échte bikkelaar dus! Daar offer ik m’n tent graag voor op en neem m’n intrek in één van de nostalgische caravans die op het terrein staan. Deze was net vrijgekomen, want de ‘kostgangers’ Bram en Kelly uit Brabant waren na vijf weken verblijf weer vertrokken.
De dag erop ga ik nog een klein klusje afmaken. Twee keukendeurtje had ik voorzien van schoolbordenverf en moesten nog geplaatst worden. 
Gelijk was reklame-effect te merken, want op het terrein liepen mensen op zoek naar de picknikplek. Eentje was zelf zo vrij om naar de Ger (Mongoolse tent) van Yoka te lopen om te informeren. Oei, dat is niet de bedoeling, dus ‘picknikplek’ op het bord maar weer verwijderd.
Op de Facebook 
pagina van Yoka ‘leven op de grens van land en water !’ beschreef nog wat andere ‘rare vogels’ bij de Michaëlshof”. Op de foto met mijn tent op de achtergrond, verschijnt plotseling Rene. Yoka beschreef het zo: ‘Het ging om het leuke contrast tussen lichtgroen ehh “spul” en rode meldde, kruipt er in ene een grote naaktslak voor de lens, tsssss ‘
En de foto van het aardbeien veld met Michaël en Rene: ‘Zijn de rekken er nu om de vogeltjes buiten te houden , of de wiedende mensjes in toom te houden??‘
De week er voor was er nog een ‘bijzondere vogel’ aan komen lopen. Kelly sprak in Tilburg ene Ben die muziek op straat speelde. Ze raakte in gesprek en het kwam snel over de Michaëlshof. Dat leek Ben een mooie plek en een paar weken later stond hij vrijdags om 2 uur voor de deur. Met Michaël had hij afgesproken om een dagje met klussen te helpen. Ben gaat direct aan de slag met het verwijderen van spijkers uit balken. Hij wil wel een paar nachten blijven en neemt intrek in m’n tent als ‘work-awayer’. Michaël vertelt wat voor tuinklussen hij kan doen en op de woensdag-tuindag tref ik Ben opnieuw. Het tuinen was er nog niet écht van gekomen want Ben had wat moeite met ‘landen’. Samen ga ik met hem aan de slag met wieden en hoor zijn bijzondere levensloop.
Vertrouwen staat bij de Michaëlshof ook hoog in het vaandel. Door Jan Terlouw omschreven als ’touwtje uit de deur’. De nieuwe band ‘Vreemde kostgangers’ (Boudewijn de Groot, Henny Vrienten en George Kooijmans) maakte dit leuke nummer. Luister naar deze beroemde ouwe-rotten ‘Touwtje uit de deur’:
https://www.youtube.com/watch?v=REeYUplKifQ&index=10&list=RDCigTaUNpvzA