Met de hakken over de sloot ben ik geslaagd voor de cursus ‘motorkettingzagen voor beginners’. Het bomenzagen is toch een tikkie lastiger dan ik dacht. Want het hanteren van zo’n herrie-apparaat vergt nog heel wat oefening!
We kregen de 4-daagse cursus aangeboden van het Landschap Noordholland. Kees van Paridon, Hans Scheld en ik gingen er heen. De locatie was het landgoed Leyduin aan de kust bij Vogelzang. Heen en terug met de auto is dat geen pretje. Het is een stukje van 75 kilometer, maar door die files rijden we er bijna 2 uur over. Voor mij een mooie gelegenheid om bij dochter Marijke in Haarlem te logeren. Zo krijg ik nog eens het fietsverhaal van haar Vlaamse vriend Niels te horen (enkele reis Lissabon-Santiago-Poperingen). Zomer 2017 zoekt hij met z’n broer Hannes een nieuw avontuur. Door de inspirerende You Tube filmpjes van Casper Reininga, zou het best kunnen zijn dat ze volgende jaar gaan kanoën in Zweden….
Die twee overnachting waren zo leuk, dat ik de stress van cursus bijna was vergeten. Het lag niet aan Leyduin (prachtige oude bomen en historische panden), onze cursusleider (Jack Bemelmans kent de ‘klappen van de zaag’ en weet goed te vertellen). Ook was het gezellig met de medecursisten. We waren in gezelschap van vier volkstuinders uit de buurt van Amsterdam (Jelle & Defny, Ger en Xander). 
Stress had ik doordat ik de cursus behoorlijk pittig vond. Naast theorie en praktijk, moesten we ook het onderhoud van de motorzaag leren. Dus het inwendige van de machine schoonmaken (koeling en luchtfilter) en de kettingbeitels slijpen. Daarna de machine weer in elkaar zetten, dat zijn geen klusjes waar ik van nature aanleg voor heb. De laatste twee dagen mochten we bomen vellen in nabij gelegen Naaldenveld. ‘Mannen, niet lullen maar knallen’ spoorde Jack ons aan. Maar zo’n boom haal je niet zomaar even naar beneden. Wat is de beste richting dat-ie moet vallen? En is die boom eindelijk om, blijft-ie in de kroon haken aan z’n buurman boom…. Dan begint moeilijkheid
pas echt! Wrikken, duwen, trekken tot-ie eindelijk plat legt. Dat overkwam me tijdens het examen. Het omleggen duurde me veel te lang, ik lette tekort op de veiligheid, was veel te rissig en wist daarna zeker dat ik gezakt zou zijn. Gelukkig was ik niet de enige, die ontevreden over z’n examen was. Uiteindelijk kregen we alle zeven ons certificaat uitgereikt. 
Cursusleider Jack benadrukte wel: ‘Denk zeker niet dat jullie nu alle bomen kunnen vellen, want leren doe je pas echt in de praktijk’ Examinator Anika gaf ons de tip: ‘Bepaal van te voren welke laatste boom je aan het eind van de dag wil vellen en laat die dan staan voor de volgende keer. Want juist bij de laatste boom gaat het vaak fout’. Ik ben benieuwd of ik de kunst van het motorzagen ga beheersen. Zo niet dan hou ik het lekker bij dunne takken zagen op de hand (maakt een stuk minder herrie)!