Uit de bocht gevlogen

Het 40^e Kwartje triathlon Anna Paulowna dat moet een knal feest worden. Ook een mooie reden om de historie uit te pluizen. Over de winnaars Rob Barel en Wil van Kooten in 1983. Toevallig ben ik de PR-man, hou van geschiedenis, dus kon helemaal los gaan: ‘Ja ik ben dit keer flink uit de bocht gevlogen’ kopte de Schager Courant nadat ze mij geïnterviewd hadden.

Het jubileumboekje was voor mij de uitdaging om van deze uitgave iets moois te maken. M’n leven deed ik niet anders dan advertenties verkopen en stukkies schrijven, dus dat moet lukken. Advertenties leveren sponsorgeld, wat de organisatie van het Kwartje goed kan gebruiken.

Maar een boekje zonder tekst kan natuurlijk niet. Hiervoor is het recept niet zo moeilijk hetzelfde als in 2022 en 2023: je benader een (oud)deelnemers met een vragenformulier en er komt bijna vanzelf een leuk artikel. Hulp kreeg ik van Marga van der Meer en de foto’s van vroeger (veel nog in zwart/wit) kwamen goed van pas.

Het resultaat mag er zijn. Bij het uitdelen van de boekjes leek er zelfs schaarste te zijn. Ik was nogal trots op mijn product en deelde ze te makkelijk aan Jan en alleman uit. Achteraf waren er toch flink wat over (nogal wat deelnemers melden zich af). De handdoeken als aandenken, had den ook veel stress bezorgd. Ze kwamen uit China dus een lange levertijd. We rekende dat ze begin augustus er zouden zijn, het werd 2 dagen voor de wedstrijd. Puf, maar net op tijd!

Het Kwartje in Anna Paulowna ontstond in 1983. Zwemmen, fietsen en lopen waren mijn sporten, toch was mijn eerste Kwartje pas in 1986. ‘Waarom doe jij niet mee Cor?’, hoorde ik steeds als supporter. Mijn vriend Ed Komen haalde me over en vijfentwintig jaar ben ik de triathlonsport trouw gebleven. Door een knieblessure moest ik het lopen vaarwel zeggen, maar bij de trio’s konden ze me als goeie zwemmer gebruiken.

In 2019 zou ik met dochters Frea en Astrid een trio team vormen. Het zwemwater werd afgekeurd en voor het eerst werd het Kwartje een run-bike-run. Als uitzondering mocht ik op de roeifiets de 40 kilometer fietsen, daarna ben ik in het bestuur gestapt van het Kwartje.

Mijn schoonzoon Niels kreeg het triathlonvirus van Marijke. Het stel woont in Ieper. ‘Je gaat het buitenland-klassement winnen Niels!’. Nadat hij vorig jaar uitgeput over de finish kwam met de woorden: ‘Dit doe ik nooit meer’, was hij er toch weer bij. Uiteraard aangemoedigd door zijn dochters/onze kleindochters compleet met spandoek: ‘Hup papa Niels’.

De ideale schoonzoon Niels was de hele week bij ons in trainingskamp. Maar één keer kon ik hem verleiden het Oude Veer voor een rondje ‘witte paal’ (bijna 3 km.). En natuurlijk bij de picknickbank een koffieteut met m’n open water zwemvrienden.

‘Ben ik met organiseren niks vergeten?’ M’n nachtrust werd er niet beter van. Vrijdags vulde ik nog een USB stick met 100 oude foto’s voor een diavoorstelling op het grote tv-scherm van kantine. Op zaterdag kom ik er achter dat zoiets alleen lukt met een laptop. Gelukkig Niels moet zich nog inschrijven nam mijn laptop mee en het lukte. Intussen vergeet ik bijna mijn andere taken: het ophangen van de reclamedoeken en vlaggen van de sponsors. Gelukkig is voorzitter Martien Komen al bezig. Dan komt John van der Linden van de reclamekaravaan: ‘Waar zijn de lunchpakketten voor de bedrijven? Ik zie een kist met tasjes, achteraf bleken dat de reserve voor de verkeersregelaars met maar één krentenbol/koek en flesje water. Erg karig voor bedrijven die we niet kunnen missen….

Net als ik naar de start bij de jachthaven wil gaan, spreekt een vrouw mij aan: ‘Dag Cor, weet je nog wie ik ben?’. Het is Marjolein, de vrouw van Peter Kapitein die ik later ook spreek. Peter heeft ook tig keer meegedaan, was jaren mijn concurrent die ik slechts 1x heb verslagen. Op zijn ouwe dag is dit z’n laatste wedstrijd speciaal opgedragen aan onze vriend Joop Menke. Joop overleed plotseling in 2021, op de site van Oude Veer staan de herinneringen van Joop zijn sportvrienden.

Bij de jachthaven vraagt Jurgen Wagenaar van de bezemwagen waar z’n portofoon is. Oei, dat is niet helemaal goed gegaan. Materialen-man Jan Duijzer heeft hem nog en is de lunchpakketten voor de verkeerregelaars aan het bezorgen. Dan klampt Alicia van Regio Noordkop mij aan. ‘Bij u kan ik me melden vanwege de videoreportage die ik wil maken?’. Snel loop ik met haar naar de start van het zwemmen. ‘Een mooie plek om straks de heren te filmen. Daar is Wil van Kooten zij won de eerste editie in 1983 en doet nu het startschot’.

Totdat de laatste zwemmer binnen is, blijf ik bij de jachthaven om daarna als een haas naar het kruispunt Molenvaart/autobedrijf Schaap te gaan. Hier tref ik onze familie, maar ben net te laat voor Niels. Even babbelen met Jacob Langelaan, zanger van de band Vaart nu de verkeersregelaar op dit belangrijke kruispunt. De dienstregeling ken ik aardig uit mijn hoofd. Op hoek Schorweg/Molenvaart kan de eerste loper al zijn. De reclame karavaan komt er luid toeterend aan. Dan voor-fietser José Kerkhof bij de snelste dame Morena Stevens op een paar minuten gevolgd door voor-fietser Jan Kerkhof bij de snelste heer Emiel van Tongerlo. Dikke kans dat de dame het dit jaar van de heer gaat winnen!

Dan moet ik zorgen op tijd bij de finish te zijn, want hier ligt nog een taak: de 40^e man, vrouw en team krijgen een jubileumtaart. Speaker Hans van Tongerlo krijgt instructies en telt af wanneer de 38^e man binnen komt. Het blijkt dat Siem-Jan Stam de gelukkige 40^e is. Hij had de krant al gehaald als herintredende oud-winnaar. ‘Siem-Jan Stam keert terug naar triathlon, het begon weer te kriebelen’.

Om het jubileum extra feestelijk te maken stond er bij de finish een ‘foto-booth’. Een gouden greep, want hoe leuk is om na zo’n wedstrijd gelijk een foto te hebben van jezelf of met je team.

Rond half vijf zijn de meeste deelnemers binnen, de prijsuitreiking is gedaan en de lucht wordt donker. Daar zie ik Jurgen van de bezemwagen, iedereen is binnen. Na maanden van voorbereiding is in nog geen vier uur de pret voorbij. We proberen de bui voor te zijn, maar vergeefs. Een paar uur later zitten we met de patat en snack na te praten. Wat een geweldige dag. Op Facebook zet ik bij een verslag van Tripedia: de 40^e was de mooiste ooit!

Emiel is wel het voorbeeld van DE AANHOUDER WINT. Bij zijn twaalfde poging was het eindelijk raak. Zijn resultaten in Anna Paulowna zijn namelijk als volgt: 2011: 7^e, 2012: 2^e, 2013: 3^e, 2014: 2^e, 2015: 4^e, 2016: 4^e, 2017: 2^e, 2018: 2^e, 2019: 6^e, 2022: 6^e, 2023: 2^e, 2024: 1^e!!!!

Onze huisfotograaf Patrick Hogervorst maakte weer een fotoreportage. Een selectie hiervan is te zien op dit filmpje: