Wandel je wijzer met Astrid

Daar kwam op de app zomaar een leuke uitnodiging van dochter Astrid binnen. Of ik zin had om zondagmiddag 4 maart de wandelroute Kwelroute bij het Dijkgatbos te lopen? Potdorrie dan zit ik eigenlijk voor de buis, tis schaatsen daar wijkt alles voor…. Uitgezonderd natuurlijk Astrid. Dus ga ik met haar op pad.

Mijn laatste sportieve avontuur was mei 2020, toen ze zin om met haar vader een rondje te roetsen. Dit keer wilde ze de Dijkgatsweide wandeling verkennen ‘Een dingetje voor m’n werk, zodat ik weet hoe die route is, blabla’. Op de app stuurt een beschrijving van de wandeling en ik lees dat het een bejaardenloopje van zo’n vijf kilometer is. Hoewel ik de zestig gepasseerd ben moet die dochter niet denken dat haar vader een watje is.

Daarom app ik haar terug: ‘Lijkt me een geweldig idee. We kunnen het extra sportief maken. Er heen, jij op de  roei-, ik op de ligfiets, Of kunnen die slappe benen van jou dat niet?’. Naar het Dijkgatbos heen te terug is zo’n veertig kilometer een pittig eind fietsen. Tot mijn verbazing antwoord Astrid: ‘Ja is goed’. Maar later krijgt ze spijt ‘Oh, het is echt meer dan een uur fietsen dus dat wordt voor mij wel echt ff een te sportief uitje hoor. Kan het ook nog zonder het fietsen?’.

Helemaal niet erg Astrid. Gaan we toch lekker met die luxe bolide van jou en kan ik nog wat de eerste ritten schaatsen op tv zien. Onderweg vraag ik wat haar werk Gemeente Hollands Kroon als ‘adviseur erfgoed’, te maken heeft met onze wandeling. Ze vertelt me dat erfgoed niet alleen gebouwen zijn, maar cultuur en groen horen daar ook bij. We rijden door Wieringen en ze wijst een ‘pestbosjes’ aan. Een mooi voorbeeld van groen erfgoed. Astrid legt uit dat het een klein, met bomen begroeid stuk land waarin dieren zijn begraven die aan een besmettelijke ziekte zijn gestorven.

Wanneer we bijna bij het Dijkgatsbos zijn, wijst ze naar een huisje dat op de IJsselmeerdijk staat. ‘Kijk, dit was vroeger een dijkmagazijn’. Ook hier weet Astrid het fijne van: Op de dijk staan er twee. Vroeger dienden ze voor de dijkbewaking, er stonden zandzakken, schoppen, kruiwagens, emmers en gereedschap opgeslagen bij noodwerkzaamheden aan de dijk. Na jaren leegstand is er een nieuwe bestemming gevonden: Culture Matters gaat drie dijkmagazijnen exploiteren. Twee worden gerestaureerd naar duurzame, zelfvoorzienende guesthouses en één wordt een (water)educatiehuis.

Tsjonge wat interessant allemaal, ik wandel me wijzer dankzij Astrid! Op het grote parkeerterrein zetten we de auto. Astrid ziet gelijk bekend terrein ‘Weet je nog dat we oot met de Kerkhofjes en Berbeetjes op zondagmiddag in dit bos gingen picknicken? Jullie oudjes zaten koffie te drinken en kletsen en de kinderen konden lekker spelen’.

Het dijkgatbos is nog altijd prachtig, lekker ruig met veel watertjes. Bij de informatie over de wandeltocht staat: ‘….een prachtig beukenbos en een open landschap in de Dijkgatweide. In het voorjaar van 2008 is het natuurontwikkelingsgebied Dijkgatweide voltooid. Tijdens de werkzaamheden werd een kano van 3.300 jaar voor Christus ontdekt. De oudste kano ooit in Nederland gevonden. Vanwege zoute kwel is dit gebied erg nat. Er zijn veel kleine plassen en poeltjes, waar riet en zoutminnende planten als zeeaster groeit…’.

Onze wandeling gaat eerst door het bos, waar ik duizenden zaailingen zie staan ‘Kijk Astrid allemaal jongen baby beukjes, moet je er eentje voor je tuin?’ Stoer laat ik zien hoe je een zaailing oogst en hoe je aan de knoppen kan zien welke boom het wordt. Halverwege de tocht staat een uitkijktoren, bovenin heb je een mooi overzicht van het gebied. Verderop staat een bordje vanaf 15 maart wegens broedseizoen gesloten.

Gelukkig we mogen het leuke graspad nog belopen. In de verte zie ik de Dijkgasthoeve, waar ik een aantal jaren in de tuin als vrijwilliger heb gewerkt en met dagbesteders bomen ging vellen in het Dijkgatsbos. Hier moet ik nodig weer eens heen, kijken of dezelfde mensen er nog wonen en of er veel veranderd is. Bedankt Astrid voor de interessante wandeling, m’n loopspieren zijn weer getraind en ben al wandelend met jou weer wat wijzer geworden.