De boog kan niet altijd gespannen zijn. Na in zeven dagen pakweg 700 km. te hebben geroetst, vond ik het wel even welletjes. Het ouwe lijf krijgt een rustdag, bij Atie en Wim die een paradijselijke runnen.
Dankzij het Groene Boekje heb ik hun adres gevonden, zie www.lesbusseroles.eu in het dorpje Buxieres-les-Mines. Het ritje vanuit Nevers ging lekker. Van de eerste 30 km. had ik geen kaart, gelukkig is Google Maps er. Om 12 uur reed ik bij St.Pierre le Moutier de kaart in en vond gelijk een supermarkt. Tja, soms zit het mee. Even eten en twee liter vruchtendrank tanken, want het is pufheet.
Les Busseroles was flink zoeken, want in het dorpje hadden ze nog nooit van het adres gehoord. Gelukkig wel bij de bijna verlaten camping-municipal. Daar wist een mannetje hoe ik moest rijden. Les Busseroles bereik ik via een klimmend onverhard landweggetje, die ik wel even roetsend dacht te nemen: lekke achterband, dus de laatste 500 mtr. gelopen. Deze sores was ik op slag kwijt toen ik het terrein op liep: wat een top plek! Gelijk maar voor twee dagen geboekt, want ik zit ruim op schema (nog 95 km. te gaan).
Ik maak kennis met de aardige eigenaren Atie en Wim, die tien jaar terug zich hier nestelden en het prachtige opknapte. Nu nog kampeerders vinden, ik was er deze dagen de enige gast. Eigenlijk voor mij een tikkie te rustig (ik miste de aanspraak), maar dat ga ik het komend weekend goed maken met de ‘roeifietsmeute’ die zich bij Reinier Bloem heeft aangemeld. Van die meute is er eentje helaas afgevallen: Ingmar miste zaterdag z’n flixbus. Flexibel als-ie is, heeft hij gelijk z’n reisplan omgegooid, door het Naober wandelpad te gaan lopen. Maandag gaan er dus ’twee in plaats van drie musketiers’ roetsend terug naar Nederland.
Één reactie op “[update 3] Luieren, lezen en lummelen”
Heb je je dwarsligger al uit gelezen met al dat ‘geluier’, echt een levensgenieter. Geniet ervan pap!