Update #12 Natste dag tot nu toe

Wat is het lekker om ’s morgens niet voor tienen weer honderd kilometer te moeten maken. Uitgebreid ontbijt, eindelijk weer eens koffie – de baard er af scheren en zonder bagage naar het uiterste westpunt van Spanje: Faro Fisterra.

’s Middags en ’s avonds gaat het snoeihard regenen, maar als ik de 12 km. roets is het nog droog. Lekker de toerist uithangen in het leuke Finesterra, de roets geeft zoals altijd veel bekijks. Daarna naar Faro waar ik (volgens John Kreuk) m’n onderbroek en sokken moet verbranden. Schijnt een ritueel te zijn om daar van je dierbare spullen af te komen. Helaas het is nat en winderig, dus krijg de fik er niet in…. Natuurlijk wel een paar geinige foto’s gemaakt. Net nadat weg wil gaan, spreek ik een Nederlandse jongen die lopend in 34 dagen van St.Jean-Pied naar Santiago is gegaan. We kletsen wat (even m’n achterstand in hollands-lullen) en hij zet me bij het kruis met de mistige achtergrond van de Atlantische oceaan op de foto.

Terugrijdend kon ik me regenbroek en dubbele regenjas weer testen, want het ging uren achterelkaar regenen. In de tent maakt keukenprins Cor een heerlijke pasta-paprika-samalie-kaas schotel (Brigit gelooft het niet, dus ook plaatje van gemaakt). Morgen hopelijk droog want de helft van m’n kleren is nat, anders moet ik ze op de roets droogfietsen….

De helft, 1000 km. zitten er op, tweede helft terug is ietsie langer (2500 km), maar de ontmoeting met Ingmar in Chartres rond 20 sept. houdt me op de been.

Groet, Papseflaps-de-roetser