Categorieën
Reisverslag Roeifietsen

[blog 3] Twee uit de ‘roets’ gelopen dagen

Nadat ik maandag vertrok uit het lustoord van Peggy & Rinus is het roetsen een beetje uit de hand (roets) gelopen. Dat komt ervan als je een krappe week dat ding amper aanraakt. Door het bloedhete weer en die kilometers maken (230), kan dit ouwe lijf een beetje rust gebruiken. Met een slakkegang roets ik naar Wenen, dan zien we wel weer…. even een terugblik:
 .
Tussen de bomen
Overzicht met klusacties
Daaaaaag!
Na een hartverwarmend afscheid vertrok ik maandag redelijk vroeg. Het zou de warmste dag worden (35 graden), maar toch wilde ik 110 km. roetsen naar de eerstvolgende camping in Pannonhalma even onder Gyor. ’s Morgens ging het als een speer, van de warmte nog weinig last. Bij het stadje Papa een pauze van 2 uur. Bij een mega-supermarkt getankt (3/4 van de gekochte eet/drink voorraad). Hierna begon de zinderende hitte toch zijn tol te heffen. Met moeite weet ik de goede weg uit Papa te vinden, via Nagygyimot, kom ik bij Csot op de Limes route. Al snel volgt het dilemma: of de drukke snelle weg of de mooie moeilijke van het boekje. Ik kies het laatste, wat ik beter niet had kunnen doen. Om 17 uur wijs ik 2 Poolse fietsers de weg naar Papa, zelf neem ik de weg naar Nyalka. Het weggetje had nogal wat achterstallig onderhoud en ik snak naar de finish. De route gaat via een 10% helling (lopen dus) naar een oud klooster. Een fantastisch uitzicht, maar waar is die rottige camping? Het toeristische plaatsje Pannonhalma heeft alles, maar geen camping.
Om 19 uur rij ik door richting de stad Gyor, intussen loerend naar een plek in het wild. Ik zie een onverharde weg naar een bosje met slagboom en een paar borden met onverklaarbare Hongaarse tekst. Hopelijk geen militair oefenterrein…. Dan zie ik zo’n 30 bijenkasten staan. Oh, die imkers vinden het vast goed dat ik in de buurt van hun bijtjes kampeer!

Het bleek een heerlijke plek te zijn en uitgerust rij ik de volgende ochtend naar Gyor. In een luxe tentje trakteer ik mezelf op koffie en ontbijt.

Dinsdag in Gyor. Vond het wel geinig, dat beeld met die kanoman en mijn roeifiets erbij.

 

Uiteraard werd het weer een uitdaging om de stad uit te rijden. Ik vind de route: een hobbelig fietspad naar Dunazeg. Tientallen kampeerfietsers rijden me hier tegemoet. Er blaast een pittig warm windje in m’n gezicht en de route slingerend door het stille landschap. Bij Dunasziget breng ik ‘niet de race, maar de reis’ in praktijk: lekker zwemmen in het meertje! Ik heb al 5 roetsuren er op zitten, maar nog slechts 60 km. gereden. Bij Dunakliti kan ik om 16 uur een camping nemen, maar besluit toch maar door te rijden naar de grens. Via de oerlelijke grens stad Rajka, rij ik Slowakije in naar Bratislava.

Kicken van die aandacht
Eerst rij ik op de drukke grensweg, want bij Rajka raak ik het spoor van het boekje bijster. Maar deze weg schiet lekker op en zie aan de horizon de flats van Bratislava en rechts de Donau. Opeens zie ik daar ook een horde van racefietsers rijdend op een fietspad. Ik verlaat de drukke weg en voeg mij bij deze trimmers in hun strakke pakkies. Hun duimen gaan omhoog en ik geniet van hun stralende lach. Een roeifietser zullen ze nooit gezien hebben, ik kick op al die aandacht. Vlakbij Bratislava zie ik honderden Slowaken hardlopend, race/ATB-fietsend of skeelerend aan hun conditie werken.
Camping zoektocht
Om 18 uur wordt het toch tijd om een camping te vinden. De enige stadscamping is te ver van de route. Liever niet in het wild, want ik kan wel een douchebeurtje gebruiken. Gelukkig vind ik snel de juiste route uit Bratislava naar de Oostenrijkse grens. De weg loopt makkelijk, maar het klokkie tikt door. Om 20 uur vind ik met moeite de camping in Petronell/Carnuntum. Het zit bij een tennisclub en in de kantine trek ik heerlijk ijskoud biertje uit de automaat.
Het wordt genieten van deze stek. Goed sanitair en een overdekte picknickplek waar ik drie keer koffie leut om pas rond het middaguur te vertrekken: bestemming Wenen!
Lekker met de tent bij een picknickplaats
Even om je Aardrijkskunde op te halen. Markering staat op Petronell/Carnuntum
De contacten
Na het weekje bij Peggy & Rinus, waarbij ik de blaren op m’n stembanden heb opgelopen, werden daarna de contacten wat minder. Bij Tulln spreek ik Nederlands fietsechtpaar dat vanuit Wenen was vertrokken. Onderweg een paar woordjes Engels, zelfs de roeifiets geeft amper gesprekstof. Op de camping van Willersbach krijg ik de kans om weer even lekker bij te praten. Eerst met een Canadees fietsechtpaar, later met Nederlanders. Hun heb ik ’s avonds niet op de camping horen komen, maar de volgende ochtend zag ik hun opvallende overnachting: ze sliepen in een tent die op de stationcar stond en op de aanhangwagen stonden 3 trialmotoren. Met de man die uit de buurt van Deurne kwam,  gepraat. Ze kwamen rechtstreeks uit Roemenië en raden me dit land in opbouw aan. Totaal niet toeristisch, een groot contrast met het luxe en dure Oostenrijk. Ik ben blij dat ik een week van het rustige Hongarije heb genoten….

3 reacties op “[blog 3] Twee uit de ‘roets’ gelopen dagen”

Laat een antwoord achter aan Belle Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *