Categorieën
Reisverslag Roeifietsen Wandelen

Schotland: ik kom eraan!

Goed voorbereid is het halve werk. Straks zwerf ik door Schotland, maar hoe zit het met de conditie? Zijn de benen ‘wandel/roets-proef’ en ‘slaapzak kou-proef’? Na die bloedhete luier paasdagen, was ik eigenlijk ook wel toe aan wat afzien.

Op de app ‘O flower of Scotland’ had Ingmar weer een leuk plannetje bedacht: ‘Van 24/4 tot 28/4 wil ik mijn rondje NL wandelen. Ons basiskamp is het scoutingterrein van St.Walrick bij Nijmegen. Over suks leuks hoef ik niet lang te denken. De roeifiets gaat op het dak van de auto en woensdags tuffen we naar ons doel. Het bosrijke terrein scoutingterrein hebben we bijna voor onszelf. Rustig, simpel en zo voordelig dat we genoeg overhouden voor lekkere hapjes en drankjes. Het lichaam mag af en toe vertroeteld worden nadat het afgemat is.

Waren er dan zware momenten voor de vrije mannen? Woensdag: door de files onderweg, deden we er drie uur over en moesten flink zoeken om de ingang van de scouting-receptie vinden. Zitten we ’s avonds aan het bier begint het te regenen…

Logistiek is het ook geen makkie: Ingmar is een man van principes. Hij start z’n never-ending-path op plek waar hij ‘m de vorige keer eindigde. Dat was in januari Emmerich. Dus daar begonnen we met als doel Kleve te bereiken. En hoe kom je van St.Walrick in Emmerich? De auto wordt geparkeerd bij het station Wychen, met de trein naar Nijmegen-Arnhem. Dan met de internationale trein naar Emmerich en je bent door de slechte aansluiting zomaar twee uur verder….

Donderdag was qua loopafstand gelukkig een kort opwarmertje, want mijn spieren zijn het lopen nog niet gewend. Vrijdag kregen ze het échte te verduren, toen we Kleve-Middelsbeek deden, dwars door het Duitse Reichswald. Ingmar laat z’n GPS in de tent liggen, dus de route zien we op de wandelkaart. Een mooie test voor mij om mijn OsmAnd navigatie app te testen. De bomen zorgen dat tuthola OsmAnd steeds de route opnieuw berekend. M’n route zet ik ook in Strava, maar ook hij heeft kennelijk moeite met het bereik. Achteraf geeft hij 39.6 km. met heel veel kronkels. In Middelsbeek pakken we de bus naar Nijmegen en trein naar Wychen.

’s Avonds komt Marieke ons verblijden en mogen we Oranjebitter voorproeven.  De dag erop vervolgen Ingmar en Marieke hun wandeling die van Middelsbeek naar Afferden gaat.

Ik verkies liever om de ‘luie aap’ uit te hangen. Onder de tarp en in slaapzak gehuld lees ik wat uurtjes in een thriller van Preston & Child (Dodelijk tij), waarna  ik ’s middags op de roets ga beleven hoe Koningsdag in de buurt wordt gevierd. Op de vrijmarkt van Groesbeek slenter ik even, verderop sla ik wat proviand in. Bij keerpunt Afferden ga ik op zoek naar Ingmar & Marieke. Jammer, ze zijn net op de bus gestapt, maar in Middelsbeek tref ik ze.

’s Avonds doen we ons weer tegoed aan lekkere hapjes enzo en proberen bij het kampvuur contact te krijgen met onze nieuwe kampeerburen.

Eigenlijk was het plan om op de roeifiets terug te rijden. De luie aap was de baas en gretig nam ik het aanbod aan om de roets weer op het dak van de auto te stallen. Zo kon ik tot Spaarndam meerijden. Vanuit hier was het drie uurtjes roetsen om weer lekker thuis te komen bij Brigit.

Daar lag het bestelde fietstour-boekje ‘Schotland Rond-1’, die ik met een gerust hart straks kan gaan rijden!

Het plan is: eerste week wandelen met Ingmar en Marike op het eiland Mull, daarna nog twee weken Schotland door te trekken.

3 reacties op “Schotland: ik kom eraan!”

Hoi Cor, hier hou ik ook van. Helaas door blessures de laaste jaren niet zo gelukt, maar er is licht aan de horizanm

Laat een antwoord achter aan Cor Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *