Opruiming huize Zwaag vordert gestaag: vaarwel cassettebandjes?

Met ontspullen van ons huis, raak ik regelmatig in de goeie ouwe tijd verdwaald. Onze uitpuilende boekenvoorraad is pas flink gesnoeid. Dit keer dacht ik twee laden cassettebandjes te halveren.  Een emotionele klus, want tijdens het draaien kwamen die nostalgische muziek herinneren weer opborrelen.

Het is een regenachtige zondag 15 november. Een binnen-zit-dagje die als thema ‘opruimen’ krijgt. Oude Volkskranten spit ik nog één keer door, waarna ze naar het oud papier gaan. Gelijktijdig klinkt er muziek uit de boxen, maar dit keer geen radio of cd. Het geluid van cassettebandjes klinkt in huize Zwaag, met de bedoeling om van de helft afscheid te nemen.

In de jaren tachtig en negentig was het cassettebandje voor mij de ideale geluidsdrager. Samen met mijn vriend Ed leende we uit de bibliotheek cd’s, die we onder genot van een goed glas bier beoordeelden. Hierna ging ik los op kopiëren, verzamelde de beste nummers, waarna het grote genieten kon beginnen. Dat duurde totdat ik het cd branden ontdekte, waarna de bandjes al jaren ongebruikt in de la bleven.

Kopiëren deed ik op 90 minuten bandjes type 2; een betere kwaliteit voor slechts een paar gulden. Afspelen gebeurde op een dubbelcassette deck auto reverse. Omdraaien hoefde dus niet, want na 90 minuten werd automatisch het 2e deck ingeschakeld. Daarnaast speelde ik bandjes in de auto en op een walkman. Dat ging niet altijd goed, soms bleef dat kreng vastzitten en brak het bandje. Plakbandje hielp, maar als het echt niet meer klonk deed ik iets heel stouts. Rijdend in de auto ging het zijruit open, gooide de cassette eruit maar hield het bandje vast. Honderden meters stuiterde dan de cassette achter de auto, tot het brak…..

Met het luisteren van die oude bandjes komen de herinneringen van vroeger boven.  Bij alles wat ik deed -van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat- klonk popmuziek. Op het kantoor bij mijn vader stond de radio altijd aan, maar ook tijdens het sporten kon ik niet zonder geluid. Die fluitende vogels bij een kanotocht werden overstemd door mijn cassettebandjes.

In 1983 leerde ik Brigit kennen op een trektocht door Schotland. Met z’n negenen in een Mercedes busje op avontuur. Drie tentjes mee om te kamperen. Na de reis had ik de liefde gevonden, maar we maakten nog wel elk een fotoboek. In beide zit een pracht foto: achterin de bus luisteren we naar muziek. Rechts zit Brigit met mijn cassettedeck in haar hand. Beide een miniboxje aan ons oor.

Op onze reizen die volgen delen (tot aan de dag vandaag) onze muziek smaak. Thuis had zij een bandje van de Moody Blues, van de radioprogramma Poster (Tom Mulder) opgenomen. Daar was ik ook een groot liefhebber van en verzamelde alle lp’s die groep. Als ik op you tube de Haarlemse zanger Paul Marselje speel, zit ik ons zo weer zitten in de rode Renault-4 op vakantie in Wales.

Gisteren stuurt Brigit me een artikel dat in de NRC stond: Hoe de tijd zich verstopte in mijn lichaam: wat we ons herinneren loopt niet altijd synchroon met de feiten. Maar ergens, diep in ons, reist de voorbije tijd met ons mee, om ons te overrompelen als we iets van vroeger tegenkomen.

De auteur Ingmar Heytze ziet een oude Saab 96 en krijgt kippenvel. Het doet hem denken aan zijn mooie jeugdtijd toen hij ook in zo’n auto reed. Verderop in het artikel schrijft hij over een gitaar die hij wil kopen. Het is precies zo één zoals hij ooit zelf had, dus bedenkt zich geen seconde en koopt hem: Het kroop, verpakt in die de gitaar, allemaal weer in mijn schoot. Ik was weerloos. Mijn geld lag al op tafel voor ik wist wat er gebeurde…. als ik niet uitkijk, ga ik ook nog op zoek naar een Saab 96.

Een nieuw cassettedeck kopen gaat bij mij niet gebeuren. Degene die ik heb is een tijdje terug gekocht bij de kringloopwinkel. Met moeite heb ik zondag afscheid genomen van zo’n veertig bandjes met muziek uit de jaren negentig. Van sommige zijn dubbele (staan ook op cd) of anderen klinken toch niet zo geweldig meer. In de prullenbak belanden mijn ontdekkingen zoals, The Cure, Suede, Big Country, Radiohead, Hole, In Tua Nua, Buffalo Tom, Coral, Catatonia, The Breeders.

Het cassettebandje staat ook in de lijst van de Volkskrant ‘een geschiedenis van de Nederlandse popcultuur in 100 voorwerpen. Hier staat: Vanwege zijn geringe omvang was het cassettebandje ook populair in autoradio’s. Daar hield het stand tot 2010, in de Lexus SC 430. Zijn verval was toen al ingezet. De opkomst van internet en het digitale muziekbestand mp3, grotere computergeheugens in kleinere apparaten (de iPod en andere mp3-spelers) maakten de cassette als geluidsdrager overbodig. Met zijn verscheiden verdween ook de mixtape, en daarmee weer wat jeugdige romantiek. Want met het delen van een Spotify-afspeellijst win je geen harten.

Helemaal mee eens, streamen is zielloos muziek luisteren. In juli schreef ik een muziek blogbericht mede geïnspireerd door Peter Stribos z’n boek: ‘Muziek verkopen doe je zo’. Peter beschrijft de opkomst van de muziekdrager industrie die uiteindelijk ter ziele is gegaan. Muziek van vroeger het blijft me boeien! Brigit, luister nog eens naar Paul Marselje uit 1969 grijs gedraaid in de tachtiger jaren op cassette!