Michaëlshof/Rijk aan het Wad
De dood, hij achtervolgt me
Niet al te leuk, die vallende blaadjes. Maar als de dood om de hoek komt kijken, dan is het oppassen geblazen. Deze maand heb ik helaas opvallend veel met de dood te maken. Soms mooi, soms beroerd. Even uitleggen… Jubelend vertelde ik in september aan mijn vrienden: ‘Ik heb een betaalde baan!’ Het werk in de uitvaartbranche bleek een kort avontuur. Emotioneel had ik weinig moeite om met de dood om te gaan. Het goed rijden in de rouwwagen, was helaas de belemmering om de maand proeftijd verlengd te krijgen. Ongeveer...
read moreMichaëlshof: een zinkend schip of een nieuw begin?
Deze aanhef gebruikte Maartje (bewoonster van de Michaëlshof) in haar noodkreet. Zaterdag was ik op ziekenbezoek bij eigenaar Michaël Schouwenaar van de Michaëlshof en hadden met het bestuur overleg over de onzekere toekomst van dit paradijsje op Wieringen. Het staat vast dat er een koper wordt gezocht van de Michaëlshof, het liefst een partij met overeenkomstige idealen als Michael en de stichting. Maar wat gebeurd er met de bewoners René, Maartje en Yoka en de tuinvrijwilligers en anderen bezoekers? Hopelijk wordt er een koper gevonden, die...
read moreIn wonderen blijf ik geloven
Achter elkaar ‘tweehonderd kilometer zwemmen’. Het zou een wonder zijn, maar het lukte Maarten van der Weijden net niet. Hij stapte uit het water na 163 kilometer zwemmen. Geloven alleen dwazen in wonderen? Het zwemavontuur van Maarten heeft het hele weekend in m’n hoofd gespookt. Zondagavond ploegde ik een uurtje door het Oude Veer om vier kilometer te zwemmen. Maarten zwom op dat moment bij Franeker het stuk ‘de hel van het Noorden’. Maandagochtend was ik ervan overtuigd dat hij uit de race was. Gelukkig, de...
read moreTuintempel Michaëlshof: jongensdroom vordert gestaag
Vier jongens bezig houden met tropische temperaturen. Moeilijk? Niet als je de Michaëlshof kent. Kamperen, een leemhut bouwen, eten bij het kampvuur en afkoelen in het IJsselmeer. Dat wil toch elke Hollandse jongen? Het avontuur is een vervolg van de klus die in mei startte, zie mijn verslag ‘Over platte tenten en lemen hutten’. Sep, de kleinzoon van Michaël Schouwenaar (eigenaar van de Michaëlshof) had een droom om een tuinhuis te maken op de manier zoals dat vroeger ging. Dus zoveel mogelijk gebruik maken van de natuur....
read moreMoeder Aarde heeft vreemde (maar mooie) kostgangers
Rare snuiters, ik kom ze regelmatig tegen. Wil je ze spotten? Een plek waar ze regelmatig gezien worden is De Michaëlshof. Deze week zet ik er eentje in het zonnetje: Malchior Kappelhof, hij was eventjes de ‘vreemde’ kostganger bij ons. Malchior woont met zijn Mharoeska net over de grens bij Coevorden en was jaren terug als eens op bezoek bij de Michaëlshof. Nu had de 62-jarige levensgenieter wat meer tijd en bleef twee nachtjes logeren op het natuur paradijsje op Wieringen. Met de woensdag-tuindag ontmoette ik hem. Hij stelt zich...
read moreOver platte tenten en lemen hutten
Verdriet en plezier gaan bij de Michaëlshof hand in hand. Vorige week was het er een turbulent weekje op dit paradijselijke plekje. In vier dagen verrees er een houten tempeltje, dat gaf veel bouwplezier. Even terug waren er de tranen, toen m’n Albatros de Waard tent plat ging. Brigit had nog zo gezegd ‘die kont moet in de wind’. Maar een mooi uitzicht op zee is me ook wat waard, dus stond de kont naar het zuiden. Zondagavond regende het pijpenstelen, dat kan die noeste De Waard hebben, maar die noordenwind vond ze...
read moreIk lijk wel boerenkool, de vorst moet erover!
Een winter die lijkt op een natte herfst. Zo waren de maanden december en januari. In februari kwam het toch nog even goed: lekker vriesweer! Op slag is het chagrijn weg en geniet ik weer van het buitenleven. Zo schijnt boerenkool ook het lekkerst te zijn nadat het heeft gevroren… Maandag reed ik op de roets naar Tuitjenhorn. De koudegolf had Ingmar geïnspireerd om met z’n tipi drie dagen te gaan winterkamperen in Otterlo. Warme slaapzak, houtkachel en droog hout nam-ie mee en woensdag kwam z’n Marieke voor een nachtje. Of...
read moreToen God verdween uit Varik
Hoe dankzij de methode ‘Henry Mentink’ een slapend dorp tot leven komt. Dit weekend sliep ik in het Veerhuis in Varik en ben wakker gemaakt dankzij een aantal zeer inspirerende workshops. Vanaf nu weet ik ‘Wie de Veerman betaalt’…. ‘Ik heb een nieuwtje’ zei gastheer Henry Mentink en voorzitter van de organiserende Ecodorpen Netwerk. ‘Mijn achternaam is voortaan Veerman’. Een naam die helemaal past bij de sympathieke zestiger, die in zijn jonge jaren een Wereldwinkel runde in Grootebroek...
read moreDe mooiste cadeautjes & rijmen zijn voor Cor!
Wat is toeval? Surprisedag bij de Michaëlshof met het bekende recept: iedereen maakt een pakje met rijm en het lot bepaalt wie je krijgt. Toen was ik uitgelaten blij, want ik trok het juweeltje van Michaël, maar dit jaar ging ik op herhaling: opnieuw de hoofdprijs! Zie ook mijn blogbericht 2016: https://coroppad.nl/de-week-van-de-michaelshof/ In de mail kregen we de uitnodiging van Michaël: ‘Vrijdag 1 december is onze jaarlijkse Vier het leven feestje in de sfeer van Sinterklaas. We ontlopen hiermee al jaren alle discussies over hoe...
read moreMooi mens Yoka van Avalon
Paradijsvogels, meestal ontmoet ik ze op m’n reizen. Maar als je goed kijkt vind je ze ook in het gewone leven, dicht bij huis. Sinds oktober woont Yoka in een Ger (Mongoolse ten) bij de Michaëlshof. Langzamerhand leer ik Yoka beter kennen. Woensdag op de tuindag werden we ‘Feestboek-vrienden’ en nieuwsgierig als ik ben dook in haar ‘sociale media’… De computer ging dit weekend aan, even kijken op Facebook… Zo! die is behoorlijk actief! Maar sinds Yoka bij de Michaëlshof woont, is ze ook gestart met...
read more
Recente reacties