Een innerlijk onderzoek naar rust en stilte

Dauwtrappen met Hemelvaartsdag, maar toch net even anders. Dat is als je met Ingmar op pad gaat. Als pilot voor z’n bedrijf  Ingmar & Arun Conscious Touch mocht ik als proefpersoon mee, voor een stilte-wandeling in de bossen van Hilversum.

Via Facebook had Ingmar een bericht geplaatst, waar alleen Tineke uit Vianen zich had aangemeld. Verder zou nog een stel laten weten of ze kwamen. Helaas allen deden afbericht, dus bleven Ingmar en ik over om de ‘Sound of silence’ te ervaren.

De dag ervoor lieten we de stilte nog even links liggen. De wereldmuziek schalde uit de boxen van z’n autootje. De dag ervoor was Ingmar nog helemaal los gegaan in Paradiso bij het concert van Franse band ‘Les Négresses Vertes’. Bij de paalcamping van Hilversum kwam mijn mp3 met mini boxje te voorschijn , waar de muziek van ‘Maarten van Roozendaal’ iets zachter klonk, maar wel ‘om te janken zo mooi’.

Op de paalcamping aangekomen volgde het pils als starter en het zware bier als afsluiter en het stiekeme kampvuur,  waarna we in onze hangmat/tent doken. ‘Bij nacht een man, bij dag een man’ luidt ons motto. Maar de stilte-wandeling bleek een niet al te zware belasting op het lijf te zijn. Uiteraard werden de stembanden gespaard, maar ook de schoenzolen hadden een makkie.

Ingmar had namelijk bedacht dat anderhalve uur wandelen ‘slow’ moesten gaan. Dat betekent zo’n 300 meter het bospad heen en dezelfde afstand weer terug. Voor Ingmar een ‘meditatieve moment’, voor mij een tocht waar mijn bewustzijn sterk werd uitvergroot. Wandelen is zo mooi, doordat je veel meer ziet. Maar met ‘slow wandelen’ (schuifelen) is veel mooier, want je ziet, hoort en ruikt véééeel meer!

Na de stiltewandeling en de stille thee deed ik de tocht nog even wandelend in vijf minuten, gewapend met camera en maakte mooie plaatjes, die ik wandelend nooit gezien zou hebben.