Het waren snikhete dagen (woensdag en donderdag) en die koos oudste dochter Marijke uit om te verhuizen. Samen met haar heb ik voor hetere vuren gestaan, dus zouden we dit klusje ook wel even klaren….
De planning was op z’n Zwaags ‘we zien wel hoe het loopt en improviseren ter plekke’. Dinsdagavond haalde Marijke en Sebas de sleutel op van haar nieuwe woning in de binnenstad van Utrecht. Het zou de vierde keer zijn dat Marijke van plek veranderde, eerder woonde ze bijna 3 jaar in Haarlem en een korte tijd in Geuzenveld en Amsterdam-Noord (containerwoning). Woensdagochtend gingen Brigitte en ik met de trein naar Utrecht om haar te helpen met de verhuizing. Marijke pikte ons daar op, Brigitte bleef achter voor de schoonmaak, wij haalde de gehuurde Ford Transit bus. Ze had door de jaren heen behoorlijk veel spullen verzameld, waarvan ze geen afstand wilde doen. Door haar werk bij diverse uitgeverijen had ze ook een enorme boekenvoorraad verzameld. Een gedeelte had ze al weggegeven, maar de mooiste boeken gingen natuurlijk mee. Een pittige klus dus, maar met drie keer rijden hebben we ’t toch eventjes gefikst.
Woensdagavond reden we voor de tweede keer naar Haarlem. De temperatuur was gelukkig iets koeler. Sebas had lekker voor ons gekookt en de bus werd opnieuw ingeladen. In warmste nacht ooit, kwamen we in Utrecht aan en loste we de lading. De bus parkeerde we buiten het centrum en we fietste saampjes terug. Utrecht bij nacht in subtropische sferen, overal studenten die nog gezellig aan terrasjes zaten. Donderdag was de laatste rit. Gelukkig kregen we hulp van Niels, want de boekenkast, tuinbank en wasmachine hadden we anders nooit kunnen sjouwen.
Met nog wat spullen die Marijke nog niet kon gebruiken, zijn we met de bus ’s avonds terug naar Anna Paulowna gereden. Zo die zware klus is geklaard. Ik ben benieuwd hoe lang ze in Utrecht kan blijven, zit het tegen dan gaan we haar eind van het jaar helpen met de vijfde verhuizing…..