De één schildert met penselen, de ander schildert met woorden. Beide zijn ze de zeventig gepasseerd en wonen op Wieringen. Jack Feenstra en Michaël Schouwenaar, twee bijzondere mannen, die ik een heel warm hart toe draag.
Ik ken ze beide nog maar kort. Michaël is de man achter het milieucentrum Michaëlshof, waar ik sinds 2015 actief ben. Jack is kunst
schilder en ontmoette ik toen hij samen met zijn vrouw Premalata in 2016 een cursus bij de Michaëlshof deed. Beide krasse knarren schuwen het spirituele niet. Michaël is spreker tijdens de ‘Soefi’ diensten, Jack ontmoette zijn vrouw toen zij actief waren in de ‘Hare Krishna-beweging’. De mannen zijn dus nogal apart en volgens mijn Brigit heb ik een niet-te-stuiten-aantrekking op dit soort ‘Paradijsvo
gels’.
Zaterdag 4 maart kreeg ik van Michaël en Jack een knap staaltje van hun beide talenten. Het was tijdens de opening van de expositie van een 25-tal werken van Jack in de kerk van Hippolytushoef. 
Jack (Jagadisa) is ook een hobbyschilder onder de artiestennaam Jack Kunst (hij gebruikt uit piëteit voor zijn moeder haar meisjesnaam). Michaël mocht tijdens de opening een zelf geschreven gedicht voordragen. De prachtige tekst wil ik graag delen:
Kerken en engelen
Glooiend groen of golvend geel, grillig grauw of glazig grijs
Het landschap geeft haar schoonheid met een lichte trilling prijs.
Waar wiens oog is het, wiens hand, wiens aandacht en wiens hart, die deze pracht
met stip voor streep en streek voor spat, ontsluit en tot verstilling bracht?
Wie vangt met diep gevoel voor kleur en lijn, voor veeg en vlek
De tedere schoonheid van boom en kerk en huis op een gevonden plek?
Wat zien wij hier? Wat dringt zich met bescheiden nadruk aan ons op?
Ontstaan op blanco vel, op wit papier, zoals de bloem zich stil ontworsteld uit haar knop?
We zien daken, ramen, torens en gestalten, omringd door plant of boom
Of ijle luchten, wilde wolken, een zachte glinstering in een waterstroom.
Of mensen, klein en groot,
verborgen of gezien, gestold moment tussen het leven en de dood.
Soms van de aarde, bijna tastbaar, voelbaar, steeds herkend,
Soms stralend, hemels, kosmisch, ontrukt aan zwaartekracht of onbekend.
Ja, kerken zijn gebouwen met hanen, kruisen, spitsen op hun toren.
Ze rijzen boven zwaarte uit om het geluid van laaiend licht te horen.
Ze zijn antennes in een verzonken landschap waar veel verborgen blijft
En reiken naar de hemel als een ontvanger die een boodschap krijgt.
Dan daalt een engel neer uit ijle sfeer, wordt zichtbaar, hoorbaar HIER
Op dit gewijd moment van overgave, vervuld het wit papier.
Nog meer dalen nu af de torenspitsen stralen, trillen, beven.
In door ouderdom verweerde steen vibreert het eeuwig leven.
En inspireert de kunstenaar, de schepper, schilder, dichter
Wat zwaar en onbetekenend was wordt, helder, zuiver, lichter.
Kijk om je heen, open je hart, ontsper je oog, ontvang de rijke gunst
Om te genieten van de vruchten die groeiden uit het WEZEN van Jack Kunst.
Treed binnen medereiziger in het door Kunst gebouwd domein
Waar oude tijd bevriest en jonge tijd ontdooit en vorm volmaakt zichzelf mag zijn.
Voel de aanwezigheid van inspiratie, trots en ijver, ja zelfs engelen in deze oude kerk.
En vergeet daarbij vooral niet om te genieten van het getoonde werk!!