Ik had er zo m’n bedenkingen over…. Je organiseert een festival, duizend mensen betalen en dan moet je het afblazen omdat de vergunning niet op orde is. Dat overkwam vorig jaar het ‘Living Village Festival’ Afgelopen weekend gingen ze in de retrial en ik was er bij! Hoe het was? Een dikke TIEN krijgen ze!!! Helden zijn Bob & Cathelijn en de rest van het organisatieteam.
Zo’n hoog rapport cijfer verdient een uitleg. Hierbij mijn pittige verslag van vier dagen genieten van ‘De Hemel op Aarde’.
Deel 1 de rit er heen
Na mijn avontuur met Ingmar bij de fotograaf van de ‘Op Pad’, fietste ik dinsdagavond de Amstel af naar het zuiden. Leuk om m’n roeiers-sportfamilie op het water te zien. Ik op de roeifiets, zij in de skiff of andere roeiboten. Zouden ze het weten dat roeien op de weg eigenlijk veel leuker is? Tegen tienen kom ik bij natuurcamping ‘Fort Spion’ in Loosdrecht aan. Beheerder Martijn begroet me: “Ah je komt uit de kop van Noord
-Holland? Ken je dan het mannenkoor De Bunzingers?”. Zo raken we snel aan de praat over Nederlandse muziek. Martijn wijst me de weg op de camping en het oude fort. Bij een luie bank met prachtig uitzicht op de plassen zet ik m’n tent neer. Verderop staat een Deense zwerver. “Het is een rare jongen, maar hij is ongevaarlijk” stelt Martijn me gerust. ’s Nachts en de volgende dag merk ik dat die Deen behoorlijk vreemd is. Hij praat voortdurend in zich zelf in een vreemde taal (Deens?). Af en toe klinken er woeste kreten uit z’n tent alsof hij belaagd wordt door de duivel. Ik stoor me er maar niet aan en vertrek de volgende dag op m’n dooie akkertje. Woensdag is een bloedhete dag. Het plan is om donderdags in Dalfsen aan te komen voor het festival, dus hoef me niet te haasten.
De volgende bestemming is weer zo’n prachtige natuurcamping: ‘De Haverkamp’ in Voorst. Het is ook de woonplaats van roeifietser Wim Huisman. Wim is een behoorlijke actieve blogger, zie Roeifiets & QuestXS is een ligfietsenfanaat en rijdt sinds 4 jaar ook op een roeifiets. 
Hij is (net als ik) lyrisch over dit vervoermiddel en plaatste deze week deze mooie woorden op facebook: Roetsen/Roeifietsen heeft alles met balans te maken. Je moet in balans zijn om mooi rechtuit te kunnen roetsen.Als ik met links teveel kracht zet, dan ga ik naar rechts en vice versa. Het stuur is namelijk niet alleen om de juiste richting te bepalen. Het is tevens verbonden met het aandrijfmechanisme door middel van een kabel. Om de Roets in rechte banen te houden, moet er dus in balans geroetst worden. Een elastiek begeleidt de terugslag en zorgt voor balans met de strakke kabel. Het principe van roetsen nodigt uit tot regelmaat. Deze regelmaat zorgt weer voor die mooie balans. Ben ik een keer iets minder ‘in balans’, dan word ik dat door te roetsen. Van het roetsen kom ik in een flow, ik noem het ook wel ‘de roets-trance’. Het roetsen geeft mij rust in mijn hoofd en kracht in mijn lijf. Nog meer balans. Mooi geschreven Wim, ook hier sta ik 100% achter! De volgende ochtend maak ik het nog bonter met: na uitgebreid lanterfanten vertrek ik pas om twee uur naar Dalfsen om ’s avonds het festival te gaan beleven…..
Deel 2 het Festival
Zou de organisatie zich hebben herpakt na de tegenslag van 2016? Vooraf had ik amper reclame over het festival gehoord en ook hun info-flyer was niet echt inspirerend. Gelijk bij binnenkomst op het prachtige terrein (aan de Vecht) waren op slag m’n bedenkingen opgelost. Bij de receptie zouden m’n gratis tickets klaar moeten liggen (ik ben gastheer in de tent van het 
Ecodorpen Netwerk). Hier spreek ik Harry Loco. Een sympathiek man, hij kent het Ecodorpen Netwerk. ’s Avonds ontdek ik dat Harry ook muzikant is. Hij treedt als ‘Woodstock performer’ op het ‘Acousitc Village Square’. Slenterend op het terrein kom ik hem vaker tegen. Op zondag geeft Harry een concert buiten bij onze tent en als echte ‘eco-vrienden’ nemen we afscheid van elkaar. ‘Living Village’ betekent voor mij letterlijk het levende dorp. Veel dorpen in Nederland zijn door het wegvallen van winkels dode dorpen geworden. Geert Mak schreef er een goed boek over: ‘Hoe God verdween uit Jorwerd’. Henry Mentink, voorzitter van het Ecodorpen Netwerk, gaf zaterdags een lezing ‘Hemel op Aarde’. Hij vertelt z’n levensloop en hoe hij het dorpje Varik weer nieuw leven inblies met het project ‘Het Veerhuis’. In het blad ‘De Optimist’ is hier meer over te lezen, zie http://www.veerhuis.nl/bouwprogramma-hemel-op-aarde/
Deel 3 de ontmoetingen en de muziek
Het festival trekt veel ‘eco-mensen’ of zoals het blad Omslag” het schrijft: voor dromers, zoekers, denkers en doeners. Voor mij mensen met het hart op de juiste plaats!
(en van knuffelen houden) Zondags gaf Michaël Schouwenaar van De Michaëlshof een workshop. Net toen hij begon kreeg hij muzikale hulp van buurman Antoine Theunissen. Antoine runt een muziekwerkplaats in Zutphen waar hij eigengemaakte snaar- en blaasinstrumenten maakt. Zie Harp Nomad Spontaan mengt hij zich tijdens de workshop in de groep en improviseert muziek op zijn harp. Michaël liet zich niet van de wijs brengen en liet zijn stem en fluit horen. Zie het filmpje onderaan dit bericht en geniet (niet alles is zuiver, maar dat 
mag de pret niet drukken). Aan de andere kant van onze tent stond Raoul Witsenburg van Veelmensen.nl met het touwtjesspel. Ook Raoul spreek ik vaker en kom hem ook op een dansvloer regelmatig tegen. Toevallig is op You Tube een filmpje gezet waar ons groepje aan het ontknopen is (zie onderaan).
Op mijn favoriete ‘Acoustic’ podium heeft de muziek een hoog singer/songwriter gehalte. Mooie luistermuziek. Hier scoor ik m’n buit: zes cd’s (zie foto)! 
Op het terrein langs de Vecht is het ‘Monkey Town’ podium, met steviger dansmuziek. Favoriet voor mij de folk-gypsy-balkan van ‘Ooostblok’, ‘Grassmoaver’ en ‘Roots Rising’. Tijdens zo’n weekend doe je veel nieuwe contacten op, o.a. Sjef Taken uit Ruurlo. Een 73-jarige man die op z’n fiets vanuit Ruurlo kwam. Heeft een grote tuin en zou best wat hulp kunnen gebruiken. En Ilse van Veen, op de dansvloer film ik haar, later kom ik haar bij onze tent tegen. Ze is natuurgeneeskundig therapeut paard en intuïtieve coach, woont tijdelijk in Oisterwijk, maar zoekt een andere plek om zich te vestigen. 
Zondagavond zie ik het laatste optreden op het Acoustic Village Square: Nessi Gomez weet in haar eentje met gitaar iedereen in vervoering te krijgen. Het kippenvel moment! Maandags helaas het moment van naar huis gaan. Met windje in de rug roets ik in zeven uur van Dalfsen naar Anna Paulowna. Wat een fantastisch festival, ik heb de hemel op aarde gezien! Dat gaat een jaarlijkse traditie worden…..
Film van de workshop van Veelmensen.nl (Raoul):
Film van de workshop Michaëlshof (improvisatie Michaël/Antoine):
Uitzending van regionale tv: