Al meer dan twee jaar gaan we door het leven zonder auto. Kosten besparend, het houd je fit en voor het werk heb ik zo’n kreng niet nodig. Toch is zo’n karretje af en toe handig.
We hebben de mazzel dat Brigitte de auto van haar vader mag lenen en dochter Marijke vindt het ook niet erg om af en toe afstand van haar auto te doen. Zij rijdt al vijf jaar in de Opel Agila van mijn vader. Momenteel mogen we hem wat langer lenen. In Haarlem is het lastig parkeren en ze heeft ‘m voor werk niet nodig. Dinsdag was ik bij haar om een dagje musea te bezoeken en reed op de terugweg met de Agila naar huis. De dag erop zit ik bij de Michaelshof. ’t Is een klein uurtje fietsen, maar het regent….. Pak ik die verleidelijke Agila? Nee, bikkel Cor z’n regenpak en fietst naar Vatrop. Benieuwd of ik ligfiets ook gebruik straks voor ritjes naar de Dijkgatshoeve (40 km.) en Scorlewald (65 km.)…..?
Samen met dochter Marijke deden we dinsdag museatour. Beide hebben we een museumjaarkaart, de mijne verloopt over 2 weken, dus nog even profiteren van de luxe om niet te betalen. We kiezen voor het Scheepvaarts- en het Tropenmuseum in Amsterdam. Met de trein er heen, waarna we beide de fiets nemen (ik op de OV’er/zij op de stationsfiets). Slim gedaan, want het regent pijpenstelen en dan is lopen toch minder prettig.
Bij het Tropenmuseum was het als vanouds weer genieten. Prachtig gebouw en veel te zien. Leuk was die tijdelijke ‘jaren zestig collectie’.
M’n museumjaarkaart gebruik ik zondag nog een keer voor een leuk concert, zie: www.zuiderzeemuseum.nl en tenslotte de week erop nog een keer naar het museum van feest van herkenning in Hoorn, zie www.museumhoorn.nl